افرادی دنبال آزادی هستند امّا در حقیقت، هنوز معنی آزادی را متوجه نشده‌اند؛ غافل از این هستند که، کسانی که آن‌ها را به آزادی دعوت می‌کنند، زنانشان تا چند سال پیش حتی حق رأی هم نداشند و این در حالی است که زن مسلمان از همان ابتدای اسلام، از آزادی بهره می‌برده است، همان آزادی که با شؤنات زن مسلمان منافات نداشته باشد. امروزه غرب به دنبال از بین بردن عفت و حیای زنان جوامع مسلمان است؛ با عنوان کشف حجاب یواشکی که باید گفت: اولاً اگر کار آن‌ها درست است چرا یواشکی؟ و ثانیاً اگر آنان مدعی آزادی هستند، چرا کاری برای آزادی زنان کشور خویش نمی‌کنند؟ زنان آمریکائی تا سال 1920 حتی حق رأی برابر با مردان را نداشتند، ابتدا در سال 1820 بیش از دوهزار زن آمریکایی به دولت ایالات متحده آمریکا تقاضانامه‌ای ارائه کردند و در آن، خواستار اعطای حق رأی برابر با مردان شدند. این تقاضانامه مورد اعتنای دولت آمریکا واقع نشد. در سال 1910، زنان آمریکا راهپیمایی‌ها و تظاهرات وسیعی را در نیویورک، ماساچوست و نیوجرسی سازمان دادند و در نهایت، در سال 1920 ویلسون رییس جمهور ایالات متحده، نوزدهمین متمم قانون اساسی آن کشور را به مجلس سنا رساند که بر اساس آن، تمام زنان ایالات متحده آمریکا برای اولین بار، حق رأی برابر با مردان می‌یافتند. شاید کسی بگوید این‌ها که گفتید برای دهه‌های قبل است امروزه را چه می‌گوئید؟ اندیشمندان غربی همچون دونالد دیویدسن و روت سیدل هم اذعان دارند که جامعه‌ی غرب، بعد از این همه که دم از فمنیسم می‌زند، برای زنان هیچ امنیتی به آرمغان نیاورده است. دیویدسن می‌نویسد: دستاوردهای فمینیسم برای آینده بی‌فایده است. او معتقد است که فمینیسم، موضع شغل‌محور را جایگزین وضعیت خانه‌محور در دهه‌ی 1950 کرده و ارزش خانه‌داری و روابط سالم زن و مرد را از بین برده است. و یا روت سیدل می‌گوید: هنوز سوء استفاده‌ از زنان در تبلیغات، مد و فیلم‌ها وجود دارد و همچنین فقر بیشتر زنان در جامعه‌ی غربی را از اموری می‌داند که هنوز لاینحل باقی مانده است